indukcja

indukcja
1. induction
2. self-induction

Słownik Polsko-Francuski . . 2008.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Regardez d'autres dictionnaires:

  • indukcja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. indukcjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w logice: sposób rozumowania polegający na wyciąganiu wniosków z pojedynczych przypadków wchodzących w skład tych wniosków… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • indukcja — ż I, DCMs. indukcjacji; lm D. indukcjacji (indukcjacyj) 1. «w logice: rozumowanie polegające na wyprowadzaniu wniosków ogólnych z przesłanek będących szczególnymi przypadkami tych wniosków; w naukach empirycznych: metoda badawcza prowadząca do… …   Słownik języka polskiego

  • elektromagnetyczny — fiz. «odnoszący się do elektromagnetyzmu; polegający na wywołaniu pól magnetycznych przez poruszające się ładunki elektryczne i pól elektrycznych przez zmienne pola magnetyczne» Promieniowanie elektromagnetyczne. ∆ Fale elektromagnetyczne… …   Słownik języka polskiego

  • elektrostatyczny — przym. od elektrostatyka Pole elektrostatyczne. Indukcja elektrostatyczna. Siła elektrostatyczna. ∆ Filtr elektrostatyczny → elektrofiltr ∆ Galwanometr elektrostatyczny → elektrometr ∆ Maszyna elektrostatyczna «urządzenie do otrzymywania ładunków …   Słownik języka polskiego

  • gaus — m IV, D. a, Ms. gausie; lm M. y fiz. «jednostka indukcji magnetycznej w elektromagnetycznym układzie jednostek miar, odpowiadająca natężeniu pola magnetycznego równemu 1 erstedowi, określona jako indukcja w próżni» ‹od nazwiska matematyka i… …   Słownik języka polskiego

  • indukcjonizm — m IV, D. u, Ms. indukcjonizmzmie, blm filoz. «pogląd w metodologii, według którego właściwą metodą uznania twierdzeń jest indukcja, to znaczy uogólnianie spostrzeżeń odnoszących się do poszczególnych faktów jednostkowych» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • indukcyjny — 1. «oparty na indukcji rozumowaniu, stosujący metodę indukcji (w logice, badaniach naukowych itp.)» Teoria indukcyjna. Wnioskowanie indukcyjne. 2. «oparty na zjawisku indukcji elektrycznej, wywołany taką indukcją» ∆ Prąd indukcyjny «prąd… …   Słownik języka polskiego

  • influencja — ż I, DCMs. influencjacji, blm fiz. «zmiana rozkładu ładunków elektrycznych ciała znajdującego się pod wpływem działania pola elektrycznego; indukcja elektrostatyczna» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • samoindukcja — ż I, DCMs. samoindukcjacji; lm D. samoindukcjacji (samoindukcjacyj) fiz. «wytwarzanie siły elektromotorycznej w obwodzie przez zmianę natężenia płynącego w nim prądu; indukcja własna» …   Słownik języka polskiego

  • indukcyjny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotyczący indukcji w rozumowaniu, wnioskowaniu; oparty na indukcji logicznej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozumowanie, wnioskowanie indukcyjne. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”